آیین بزرگداشت و جشن تولد ۷۴سالگی دکتر هادی خانیکی، استاد ارتباطات و اندیشمند برجسته حوزه گفت‌وگو و توسعه، با عنوان «در میان ما» در دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد. این مراسم با حضور جمعی از استادان دانشگاه، دانشجویان، روزنامه‌نگاران و چهره‌های فرهنگی و علمی کشور همراه بود.
به گزارش ایرنا، خانیکی در سخنانی صمیمانه با قدردانی از برگزارکنندگان گفت: آرزوی من خلاصه می‌شود در اینکه خداوند برای ایران روزهای بهتری رقم بزند و برای جوانان این سرزمین افقی گشوده فراهم کند. امید برای من آرزو نیست، واقعیت است.  او افزود که خوشحال است برنامه بزرگداشتش به همت دانشجویان شکل گرفته و هدف آن صرفاً گفتن از او نیست؛ بلکه فرصتی برای اندیشیدن جمعی درباره ارزش‌های انسانی و دانشگاهی است.
این استاد دانشگاه با اشاره به نقش امید در زندگی گفت: در دل سختی‌ها همیشه روزنه‌ای از امید هست. تجربه زندگی و حتی بیماری به من آموخت که امید فقط یک احساس نیست، بلکه نیرویی است برای ادامه دادن و ساختن.
 خانیکی با ذکر خاطره‌ای از یکی از برنامه‌های علی درستکار، یادآور شد: وقتی دیدم او یک تعمیرگاه را به استودیو تبدیل کرده است، باورم شد که امید، واقعیتی جاری در زندگی مردم است؛ از دل آرزوها، واقعیت زاده می‌شود.
وی با اشاره به اهمیت پاسداری از میراث مشترک فرهنگی تصریح کرد: همان‌طور که در برنامه درستکار، قالی نیمه‌پاره نماد جدایی بود، ما نیز نباید میراثمان را تکه‌تکه کنیم. باید آن را تمام‌قد حفظ کنیم تا معنایش پایدار بماند.
در بخشی از این مراسم، محمدمهدی فرقانی، استاد پیشکسوت روزنامه‌نگاری و دوست دیرین خانیکی، ضمن مرور خاطرات همکاری با او در روزنامه کیهان در دهه ۶۰اظهار کرد: از همان سال‌ها خانیکی اهل مدارا، گفت‌وگو و تعامل بود. او مصداق انسان توسعه‌گرا و توسعه‌مدار است؛ انسانی که خود را و محیط اطرافش را به توسعه رسانده است.
وی، برگزاری چنین مراسمی را در «زمانه‌ بی‌وفایی و تندی» ارزشمند دانست و آن را نشانه‌ای از تداوم سنت قدرشناسی و اخلاق دانشگاهی نامید.
سیدمحمد مهدی‌زاده، سرپرست دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی نیز گفت: دکتر خانیکی شخصیتی چندبعدی است؛ استاد دانشگاه، کنشگر فرهنگی و انسانی اخلاق‌مدار. خوش‌بینی به ذات انسان، امید و فروتنی از ویژگی‌های برجسته اوست. خانیکی در دشوارترین دوران‌های سیاسی و بیماری، ایمان و امید خود را حفظ کرد و از تجربه شخصی‌اش برای آگاهی‌بخشی و ترویج فرهنگ گفت‌وگو بهره گرفت .
وی تأکید کرد: خانیکی فقط یک فرد نیست، بلکه شبکه‌ای گسترده از روابط انسانی است. از دانشگاهیان تا فعالان سیاسی و فرهنگی، کمتر کسی است که از ارتباط و صداقت او بی‌نصیب مانده باشد. مهدی‌زاده، ویژگی‌های ماندگار خانیکی را «امید، تواضع و یاریگری اجتماعی» برشمرد و حضورش در دانشگاه را، یادآور انسانیت و اخلاق علمی دانست .
در ادامه برنامه، گروه موسیقی فولکلور «فریاد صبا» موسیقی محلی خراسانی را اجرا کرد. سپس شمع تولد ۷۴سالگی دکتر خانیکی در میان تشویق دانشجویان و استادان، روشن و کیک تولد بریده شد. فضای مراسم صمیمی و آکنده از احساس قدردانی و احترام بود.
چهره‌های دانشگاهی همچون ماندانا تیشه‌یار، احسان شاه‌قاسمی و جمعی از استادان دانشگاه‌های تهران و علامه طباطبایی نیز در این نشست حضور داشتند. همچنین پیام تصویری دکتر مهدی محسنیان‌راد از آمریکا پخش شد که در آن از دوستی دیرینه‌اش با خانیکی یاد کرد و او را از نخستین نسلی دانست که علوم ارتباطات را در ایران پایه‌گذاری کردند .
در بخش پایانی مراسم، حسام‌الدین آشنا، استاد دانشگاه امام صادق (ع)، در سخنانی احساسی بیان کرد: آنچه امروز ما را گرد هم آورده، نه فقط بزرگداشت یک استاد، بلکه تجلیل از سنت گفت‌وگو و قدرشناسی است؛ سنتی که دکتر کاظم معتمدنژاد بنا نهاد و خانیکی آن را تداوم بخشید.
 او افزود: استادانی در کشور هستند که آرزو دارند چنین جمعی برایشان تشکیل شود، اما خانیکی این جایگاه را نه با قدرت و شهرت، بلکه با اخلاق، فروتنی و تربیت شاگردان اهل اندیشه و همکاری به‌دست آورده‌است.آشنا تأکید کرد که خانیکی نماد نسلی از استادان است که به‌جای رقابت، بر همکاری و تقسیم کار علمی تکیه داشتند. برگزاری چنین مجالسی نشان می‌دهد هنوز در این سرزمین، علم و عالم حرمت دارند و دانشجویان میان استاد واقعی و صرفاً مدرّس تفاوت قائلند.
مراسم «در میان ما» با تشویق ممتد حاضران و آرزوی سلامت و تداوم حضور علمی برای دکتر خانیکی به پایان رسید؛ استادی که در هفتادوچهارمین سال زندگی‌اش همچنان بر مدار امید، گفت‌وگو و توسعه می‌چرخد.